Ufuklara bakarken, gözlerim boğulmuşum,
Sıfırları öldürüp, kaç dokuz doğurmuşum.
———-
Seni sevmek ne büyü, ne de sonsuz lanettir,
Seni sevmek gönülden, en büyük emanettir.
———-
Sana gelemiyorum, ve sana gel diyorum,
Ben artık sana gelen, tükenmeyen o yolum.
————–
Uzak diye bir yer var, oraya gitmeliyim,
Ne kadar çağırsan da, geri dönmemeliyim.
————
Günlerin kıymetini, bilirim sanıyorsun,
Kaç ömür yaşasan da, hep dünü arıyorsun.
————-
Yokluğunda sen sussan, ben hala seni duysam,
Sana tutunamazken, ansızın beni bulsan.
———-
Şu gözümün nurusun, yanan közümün hârı,
Zor edecek gibiyim, gelmeyen bu baharı…
———–
Geçmişe dönmem artık, küstüm gözyaşlarımla,
Daha güçlüyüm inan, bütün hatalarımla.
————
Gel gece olsun yine, güneş yerlere batsın,
Sen ecel şerbetini, sunan en güzel tatsın.
————–
Uyan artık sevdiğim, günler elden gidiyor,
Arkamızda kalmıyor, dünler önden gidiyor.
————–
Acıları sadece, yoksunlukta tadarız,
Dünyamızı tartsalar, olduğumuz kadarız.
————–
Sillesini vururdu, hiç canım acımazdı,
Çocukluk ülkesinde, yaram çok acım azdı.
————-
Kırana kadar sıksan, bütün kemiklerimi,
sıkana kadar kırsam, ben de zincirlerimi.
———-
Çöllerden okyanusa, dönsün şu kara bahtım,
Gel otur ihtişamlı, görünsün gönül tahtım.
————
Görmemi engelliyor, kışın sis perdeleri,
Çocuk gibi beklerim, uzaktan gel demeni.
————
Saç tellerin peşinden, koşturuyor yelleri,
Ruhumla bedenimi, kavuştursun elleri.
—————
Her tövbe affedilir, pişmanım affet beni,
Nasıl olur beklersin, yokluğu hazmetmemi.
—————
Onun sevgisi güzel, kulunun sevgisinden,
Mânayı semadan al,aşkı medresesinden.
—————-
Bildiklerim dar gelir, tüm sınırlarım derbent,
Derin bir sessizliğe, meylediyor ıssız kent.
————-
Şafak sayar gözlerin, alev alev yanarsın,
Ömründe kaç kişiyi, yokluğundan tanırsın.
Mesut Hekimhan
Eğitimci Yazar
mesuthan@gmail.com
